The Epitome Of Love

Chapter 16: Past

Nauna na akong bumaba sa sala dahil grand entrance ang gagawin ni Milan. Hinanap ko si Zach at hindi naman ako natagalan sa paghahanap sa kanya. Tumabi ako sa kanya at hinawakan niya ang kamay ko.

"Ladies and Gentlemen, I would like to introduce to you my daughter, Milan Buenavidez!" Pinakilala siya ni Tita Zafrina.

Pumalakpak kami nang bumaba siya mula sa itaas. Napaka ganda ng batang ito. Kamukha rin niya si Zach, mas maputi nga lang itong si Milan sa kanya.

Nagbigay siya ng mensahe para sa mga dumalo sa birthday niya. Niyaya ako ni Zach na pumunta sa dining room.

Nasa garden ang ibang bisita. Ang parents ni Zach ay in-entertain pa ang ibang bisita kaya sila ang huling nakarating sa dining room.

Kasama namin ang mga kamag-anak nila. Katabi ko si Zach at nasa gitna ang Daddy niya at ang Mommy naman niya ay nasa kaliwa ng Daddy niya. Katabi naman ni Tita Zafrina si Milan.

"So, Let's start?" Sabi ng Daddy ni Zach.

Ni-serve ng mga caterer ang pagkain, Ang daming putahe ang naka-hain sa harapan namin.

Kinuha ko si Zach ng salad at steak. Favorite kasi niya ang steak. Salad at yung lasagna naman ang kinuha ko para sa akin.

"So, What do you do Adrianna?" Tanong ni Tito Anthony.

"I am currently an intern here in Rome. It'll be my last year and i'm graduating later this year po."

"So I guess you are an intern in the company where Zach is working huh?"

"How about your parents?"

"We have a construction firm in the Philippines. Dad is an architect while my Mom is a housewife."

"Do you have a sibling?" Tanong nila muli na ikina-gulat ko.

"Y-Yes po, I had one."

"What does he do?"

"H-He passed away few years ago. He's an older brother."

"Oh, I'm sorry, Hija."

"It's okay po." I smiled.

Then they turned their attention to Zach. They asked him about his work and career.

"I heard that you're planning to transfer in the Philippines. Why all of a sudden did you change your plan?" Tanong ni Tito Anthony.

"It's a career move, Dad. Besides, I want to learn about the architecture in our own country."

Natahimik ako sa sinabi niya dahil wala naman siyang binabanggit sa akin tungkol dito. Hindi ako makapaniwala sa nalaman ko.

Habang nasa party kami ay hindi ko gaano kinikibo si Zach. Napapaisip pa rin kasi ako hanggang ngayon sa sinabi niya. I know that i'm leaving next week dahil patapos na ang internship ko. Sana mali ang iniisip ko tungkol dito.

Mga 9 ng gabi ay nag-pasya si Zach na magpaalam na.

"Tita Zafrina, Tito Anthony, Milan, Thank you for inviting me here. It is a p.l.e.a.s.u.r.e to meet all of you."

"Your welcome and you can come back here anytime you want. Ingat kayo sa biyahe!" Niyakap ako ni Tita.

Tahimik lang ako hanggang sa makapasok ako ng sasakyan. Ang tanging ingay lang na naririnig namin sa sasakyan ay ang kanta mula sa stereo.

"Hey, Why are you quiet?"

"It not nothing, Addie. I know it and kanina ka pa tahimik. Why?"

"Why didn't you tell me that you have a plan in moving to Philippines?"

"It's a surprise, babe. I wanted to stay there with you."

"Why? Your work is here, Zach. Your family's here."

"And you are in the Philippines, Addie. I want to stay near to you. I want to be with you."

"No, Zach. You can't just make decisions like that. Think about it. You are planning to forget everything here in Rome just to be with me. It's not a good idea."

"I can forget everything for you. I can do that because I love you."

"I know that you love me. But, Settling down in the Philippines doesn't mean that you truly love me. You should also think about your career and not just our relationship."

"Babe, I want to do this."

"Let's talk about this tomorrow. We're here in your apartment. Sa apartment ko muna ako matutulog."

"Okay, Goodnight." Paalam ko.

Bumaba na ako sa sasakyan niya at pumasok na sa apartment ko. I can't believe that we had that conversation. First Away naman ito. Ayaw ko naman kasi na gawin niya iyon para lang sa akin.

Sayang ang opportunities na meron siya rito sa Rome. I know it'll be hard kasi magkakalayo kami sa isa't isa. Gustuhin ko man na lumipat siya sa Pilipinas ay mali eh. Yung trabaho niya at ang pamilya niya ay nandito. He can't just give it all up for me.

Natulog ako na medyo masama ang loob ko. Sana bukas ay mapag-usapan namin ito ng maayos. Uuwi na ako next week at kinakabahan ako sa mga susunod na mangyayari.

Maaga akong gumising dahil papasok ako ngayon sa office. Naisip ko na bumili ng paborito niyang kape at sandwich.

Bumili na rin ako ng sandwich ko at kape. Naka black pencil skirt ako at white long sleeve.

Pagkapasok ko ng office ay natanaw ko agad ang jowa ko na nakaupo sa swivel chair. Naka kulay blue siya na long sleeve ngayon.

"Why are you late, Ms. Zamora?" Malamig na tanong niya sa akin.

Buti na lang at kaming dalawa lang ang nasa loob ng office niya. Dahil ang iba ay nasa labas nito.

"Babe, Sorry na." Inabot ko sa kanya ang sandwich at kape.

"Bati na tayo, Sorry kagabi." Dagdag ko.

"Masyado ka kasing beastmode eh. Pakinggan mo muna kasi ako dapat."

"Opo na, Sorry na. Please?"

"Come here."

Inupo niya ako sa kanya at niyakap at hinalikan naman niya ang pisngi ko.

"Zach, Nasa office tayo. Baka may pumasok."

"Edi i-lock natin yung pintuan."

"Okay." Ngumuso siya.

"Kainin mo na yang binili ko. Dito na ako sa workplace ko."

"Okay, Ms. Zamora. Thank You for this." He winked.

Nag re-type lang ako ng doc.u.ments. Niyaya naman ako ni Zach na mag-lunch. Pumayag naman ako at dinala ang handbag ko.

"Babe, About sa naikwento mo kagabi. You didn't tell me that you have a brother."

"I have one. He's four years older than me."

"Can I ask what happened?"

"He died of car accident. I was with him that night. He was a good brother to me." Hindi ko napigilan tumulo ang luha sa mata.

"I-I'm sorry, Babe. Shh, It's okay."

Pinunasan niya ang luha ko.

Hindi ko lang inexpect na ma-bbring up ang tungkol sa kapatid ko. Matagal ko namg kinalimutan ang nangyaring iyon dahil masyado akong nasaktan at na-depress sa nangyari.